(っ◔◡◔)っ ♥ Blog over hoe een relatiecrisis een cadeautje kan zijn voor jou, je partner en jullie relatie!♥
Een relatiecrisis.... Deze kennen Cath en ik ook. Het gevoel alsof je hele basis wegvalt. Je toekomstbeeld staat ineens op de tocht. Lagen boosheid over lagen van verdriet die zich opgestapeld heeft in je systeem komen in één keer aan de oppervlakte. Het kan overweldigend zijn.
Maanden, wellicht al jaren, stiekem stapje voor stapje uit elkaar gegroeid. Druk leven, vele gebeurtenissen, gezin managen, werken en werk zoeken. Je kent het wel. Steeds vaker kwets je elkaar, zonder dat het jullie intentie is. Daardoor creëer je steeds meer emotionele afstand; je wilt immers niet keer op keer gekwetst worden. Deze emotionele afstand voelt je partner en begint ook afstand te houden ( of juist enorm zijn / haar tentakels uit te steken om je maar niet kwijt te raken ).
Je neemt elkaar steeds meer voor lief. Omgaan met elkaar kost steeds meer energie, dus dat ga je wat vermijden. Seksleven verkilt of ligt stil. Je voelt je een vreemde in je eigen huis. Je voelt je ongemakkelijk bij je partner; is dit de persoon met wie ik mijn leven blijf delen? Er ontstaan steeds meer en vaker kleine irritaties die uitmonden in grote ruzies vol verwijten, geschreeuw en smijten met deuren.
En uiteindelijk is één van jullie als eerste op! Geen energie meer. Emotioneel leeg. Het woord scheiden begint steeds vaker in je hoofd op te ploppen. En dan spreek je het zelfs een keer uit! Of wellicht spreek je het niet uit, maar beweegt de aandacht naar een ander. Iemand waarvan jij denkt wel precies te krijgen, dat wat je partner je nu niet geeft. Of........ De beweging naar een exit wordt in ieder geval gemaakt; in welke vorm dan ook.
Op dat moment hebben jullie drie mogelijkheden;
- De één gaat linksaf en de ander rechtsaf; scheiden dus. Prima optie, want je voelt toch geen liefde meer ( maar reken maar dat deze er nog wel is; verstopt onder de emoties boosheid en verdriet ).
- Of jullie blijven bij elkaar met alle bagger die er nu speelt. Veelal omdat er kinderen in het spel zijn is dat een veel gekozen optie. Aan de relatie werken doen jullie niet; jullie wonen samen als ouder van jullie kinderen tot ze oud genoeg zijn en daarna gaan jullie uit elkaar.
- Of jullie zien de relatiecrisis als een cadeautje. Als een mogelijkheid om van bagger goud te maken.
Voor deze laatste optie hebben Cath en ik gekozen. We hebben gekeken naar wat Cath in mij triggerde en ik bij Cath. Met die punten zijn we zelf aan de slag gegaan. Ieder op zijn eigen manier. Om dat te kunnen doen hebben we ook een tijdje een appartement gehuurd waar we om de beurt in zaten om daar ons innerlijk werk te doen. Zo gebruikten we elkaar als spiegel om te kijken wat er in onszelf nog geheeld mocht worden.
Ik zelf wilde graag nog meer inzicht in onze relatie krijgen en besloot toen de opleiding tot relatietherapeut te volgen. Toen Cat en ik weer samen kwamen ontstond het idee om samen deze praktijk op te starten. En dat is ons gelukt! Wekelijks komen er vele stelletjes bij ons binnen om samen met ons te werken aan zichzelf en de relatie door elkaar te gebruiken als spiegel van alles wat in hunzelf leeft. Dit onder onze begeleiding natuurlijk.
Naast het spiegelen en daarvanuit individueel helen volgen sessies ter beklijving. Op dat moment stappen wij als therapeuten over naar de inzet van communicatietechnieken, brengen we het seksleven in kaart, doen we familieopstellingen et cetera. Deze werwijze heeft tot nu toe geresulteerd in een slagingspercentage van 100%.
En Cath en ik zelf ? Soms triggeren we elkaar weer. Dan werken we weer even aan onszelf en groeien we 'gewoon' samen weer verder.
Een relatie onderhoud je actief! Je bent immers nooit uitgegroeid, dus de relatie zal ook altijd in beweging zijn. Wij zijn als mens ernorm gegroeid door onze relatiedip. Ook onze reatie is zich meer gaan verdiepen. En we hebben er een goed lopende praktijk aan over gehouden. Geen spijt van onze relatiedip dus! In de andere BLOGS vind je nog veel meer info over onze werkwijze.
Cath en ik zijn nu trouwens al vanaf 2005 bij elkaar; van mij mogen er nog minstens 20 jaar bij.
Hartegroet,
Ramon en Cathelijn
Reactie plaatsen
Reacties