(っ◔◡◔)っ ♥ Blog over hoe en waarom mannen en vrouwen anders communiceren♥. Voordat jullie verder lezen..... besef goed, dat ik hier de stereotype man en vrouw heb uitvergroot. Daarnaast zijn niet alle mannen stereotype man en niet alle vrouwen stereotype vrouw. Voel je dus niet aangevallen of in een hokje geduwd! En als je dat toch voelt... Wat spiegel ik jou dan?
' Hey, wanneer kom je nou eens to the point joh? Ben net thuis en wil eigenlijk gewoon even rust!'
Ja ja, communiceren tussen mannen en vrouwen gaat niet altijd even makkelijk en fijn. De manier waarop mannen en vrouwen de wereld zien is namelijk vrij anders. De filter van mannen ( perceptie van de werkelijkheid ) staat anders afgesteld dan de filter van vrouwen. En als de filter anders is, ervaar je dingen ook anders, zijn er twee werkelijkheden van feitelijk dezelfde situatie en zijn er ook twee verschillende behoeften. En ja, daar ga je dan al als stel.
We nemen jullie even mee in een aantal grote verschillen. De feest van herkenning geeft vaak al wat ruimte voor een helikopterview!
Het belangrijkste verschil is toch wel dat mannen de wereld ervaren als een plek waarin het verwerven en behouden van status en onafhankelijkheid voorop staat.
Eigenlijk dus het verwerven en behouden van het territorium. Vrouwen daarentegen zullen vooral de mogelijkheid tot het vergroten van verbondenheid en intimiteit inzetten. Twee totaal verschillende uitgangspunten, maar wel met hetzelfde doel; overleven!
Mannen krijgen in conflicten daarom vaak hun zin middels vechten, het inzetten van strategieën en het invoeren en naleven van regels. Vrouwen trachten hetzelfde te bereiken middels het bereiken van een compromis of het afzwakken van een conflict.
Als er iets niet helemaal ok is, bijvoorbeeld de vrouw komt thuis met het verhaal dat ze erg boos is op haar assistente want deze doet niet altijd alles wat haar gevraagd wordt, zal de man snel reageren met de oplossing; gewoon een functioneringstraject erop zetten. De vrouw wil echter slechts erkenning voor haar gevoel van frustratie en machteloosheid. Ze wil (h)erkenning. De oplossing die haar man aandraagt sluit niet aan op haar behoeften ( haar taal ) en zal de reactie van haar man ervaren als niet gezien, gehoord en begrepen worden. De vrouw trekt zich terug, wordt boos of verdrietig of..... De man krijgt in ieder geval een andere reactie dan hij had verwacht en gehoopt. De man zal zich door haar reactie op zijn reactie zich weer niet gezien, gehoord of begrepen worden. Wat ik ook doe, het is ook nooit goed voor haar! Nou, en in dit geval klopt dat!! Want, beste man, je had niks hoeven te DOEN. Je had er slechts even voor haar moeten ZIJN!
Mannen zullen in openbare situaties ( als bij verjaardagen en vergaderingen ), vooral de boventoon voeren in gesprekken ( ja, daar kan hij het wel ). Want dat zijn situaties waarin hij kan laten zien wat zijn status is en de mate van onafhankelijkheid. Vrouwen voeren echter de boventoon in meer privé sferen. Logisch, want daar is de vraag naar intimiteit en verbondenheid het grootst. Als een man thuis komt van zijn werk, mag hij eindelijk in zijn rustige zeepbel zitten na een dag veel communiceren. Maar ja, de vrouw wil dan juist wel even lekker communiceren en verbinden. Je voelt het al aankomen denk ik......
Goed, we zijn er natuurlijk nog niet met de verschillen..... De vrouw komt thuis en zij wil graag samen met haar man een restaurantje uitkiezen om samen te gaan eten in het weekend. Na een voor de man te lange omschrijving van de wens van zijn vrouw ( zullen we samen eten ergens in het weekend is toch immers de kern ) krijg de man 5 keuzes met uitbereide toelichting voorgeschoteld. Er bekruipt hem een gevoel van irritatie en benauwdheid. Hij reageert dan ook met; "Weet je, boek maar gewoon wat. Maakt mij niet zoveel uit waar we eten." Yes, daar gaan we!!!! Mannen kunnen het-alles-overleggen als bedreigend / benauwend ervaren. De vrouw komt namelijk teveel in zijn gebied en de wens voor onafhankelijkheid gaat enorm aan. Hij reageert dan ook niet verbindend! En dat was juist wél de intentie van de vrouw; alles met elkaar delen om zo samen, dus verbindend, een leuk restaurantje te kiezen. De vrouw wordt enorm geraakt, want de man geeft een niet verbindende en niet intieme reactie. De volgende keer zal de vrouw niet zo snel meer initiatief tonen.
In andere situaties kan een man juist wel heel hoffelijk zijn, maar dan gebeurt het nogal eens, dat de vrouw weer anders reageert dan verwacht. Als een man bijvoorbeeld de deur voor een vrouw open houdt, dan denkt hij hoffelijk te zijn. Een vrouw kan het echter opvatten als een poging zich ondergeschikt te laten maken / zich ondergepositioneerd te voelen. Haar reactie kan zijn; "Ik kan de deur zelf wel open doen hoor!" De man zal dit stukje hoffelijkheid niet meer zo snel tonen.
Mannen kunnen ook beschermend zijn. "Lieverd, rij je voorzichtig?". Goed bedoeld en het mag opgepakt worden als een blijk van houden-van. Maar een vrouw kan het ook opvatten, als kaderend en betuttelend.
En dan is het veelal ook nog eens zo, dat mannen vooral denkers en doeners zijn en vrouwen vooral voelers. En ja, een zakelijke vraag beantwoorden met een gevoel. Of een gevoelskwestie beantwoorden met een oplossing werkt niet. Echter, het is een misverstand dat mannen niet KUNNEN voelen. Zij zijn slechts minder gestimuleerd om te voelen én minder communicatief vaardig om deze gevoelens te verwoorden. Het is een kwestie van leren te voelen en leren te verwoorden. Vrouwen daarentegen kunnen nogal eens overstelpt raken door gevoel en zijn daardoor weer minder goed in staat om met hun mind / feitelijk te reageren. Deze verschillen worden dan natuurlijk vooral uitvergroot en zichtbaar gemaakt in conflictsituaties. En dat zijn dan weer juist de situaties waarin dezelfde taal spreken en luisteren enorm belangrijk is.
Gelukkig zijn er allerlei oefeningen voor om dit verschil te verkleinen! En hier komt het holistische om de hoek kijken; denken, doen, voelen en ZIJN mogen in balans komen. Ten bate van jezelf en de relatie!
Hartegroet,
Ramon en Cathelijn
Reactie plaatsen
Reacties